Ζάχαρη: ένας φίλος όχι και τόσο γλυκός…
Με αφορμή την ερώτηση: «οι λιγούρες για γλυκό δείχνουν κάποια δυσλειτουργία;», αποφάσισα να γράψω και να μοιραστώ μαζί σου αυτό το άρθρο σχετικά με τη ζάχαρη.
Η φυσιολογία της γλυκιάς γεύσης…
Το να μας ελκύουν οι γλυκές γεύσεις είναι φυσιολογικό. Η γλυκόζη (ένα απλό σάκχαρο) είναι το Νο 1 καύσιμό μας. Η πρώτη τροφή που δοκιμάζουμε στη ζωή, το μητρικό γάλα, είναι γλυκιά. Η γεύση υπάρχει για να μας προστατεύει. Σε γενικές γραμμές ό,τι είναι γλυκό είναι βρώσιμο, ενώ το πικρό συνήθως είναι δηλητήριο.
Τί γίνεται με τα επεξεργασμένα;
Τι συμβαίνει όμως όταν, μέσα από διαδικασίες κάθε άλλο παρά φυσικές, δημιουργούνται τρόφιμα «φρανκενστάιν» στα οποία προστίθενται ενισχυτικά γεύσης και εξευγενισμένη ζάχαρη; Τότε ξεγελάμε τις αισθήσεις μας, αποπροσανατολίζουμε το ένστικτό μας και σιγά-σιγά η εντερική μας χλωρίδα απορρυθμίζεται, αναπτύσσοντας υπερβολικές αποικίες ζυμών και μυκήτων όπως το Candida albicans, ο σταφυλόκοκκος, ο στρεπτόκοκκος κ.ά., οι οποίοι τρέφονται με αυτού του τύπου τα τρόφιμα και τα «χωνεύουν» για λογαριασμό μας. Αυτοί οι μυκητιακοί μικροοργανισμοί στέλνουν όλο και συχνότερα σήματα στον εγκέφαλό μας απαιτώντας την τροφή τους. Έτσι νιώθουμε την επιθυμία να φάμε κάτι γλυκό και νομίζουμε ότι είναι δική μας, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για την επιθυμία ενός μικροοργανισμού του οποίου εμείς αποτελούμε το «σπίτι».
Φυσικά υπάρχει και η συναισθηματική αντιστάθμιση: το να βυθιζόμαστε στη γλυκύτητα είναι ασυνείδητα μια προσπάθεια να ξαναβρούμε το μητρικό κουκούλι — περιβάλλον απαλό και ασφαλές: «δεν υπάρχει καμία ανησυχία, μικρή μου, όλα είναι καλά».
Η κατανάλωση ζάχαρης είναι ένας φαύλος κύκλος αιώνιος και ύπουλος, γιατί η αλλοιωμένη ή εξευγενισμένη ζάχαρη δεν έχει μόνο σωματικές επιπτώσεις, όπως η αύξηση βάρους, ο διαβήτης και η τερηδόνα, αλλά αποτελεί επίσης έναν από τους παράγοντες που ευθύνονται για τη χρόνια κόπωση, καθώς και για τις ψυχικές και συναισθηματικές μας καταστάσεις, όπως οι καταθλιπτικές διαθέσεις, οι αγωνίες, το άγχος, οι παράλογοι φόβοι, η αναποφασιστικότητα και η αδυναμία δράσης.
Η ψυχική ασθένεια μύθος;
«… Οι πρωτοπόροι της Ορθομοριακής Ψυχιατρικής, όπως οι γιατροί A. Hoffer, A. Cott, A. Chéraskin και ο διπλά βραβευμένος με Νόμπελ Linus Pauling, επιβεβαίωσαν ότι η ψυχική ασθένεια είναι ένας μύθος και ότι οι συναισθηματικές διαταραχές μπορεί απλώς να είναι τα πρώτα συμπτώματα της προφανούς αδυναμίας του αιματικού συστήματος να αντεπεξέλθει στο στρες και στην εξάρτηση από τη ζάχαρη.»
Απόσπασμα από το βιβλίο «Η ζάχαρη ή η ζωή» του Bruno Kleiner.
Η εξευγενισμένη ζάχαρη είναι τόσο οξεία που διαβρώνει το σμάλτο των δοντιών. Φαντάσου, λοιπόν, τί προκαλεί στα όργανα όταν βρίσκεται μέσα στο σώμα μας! Επειδή είναι συμπυκνωμένη και στερείται μετάλλων, βιταμινών, ενζύμων, ιχνοστοιχείων και φυτικών ινών, ο οργανισμός δεν μπορεί πλέον να την χωνέψει. Για να μπορέσει να μεταβολιστεί η λευκή ζάχαρη, θα έπρεπε να περιέχει μέταλλα, και ιδιαίτερα ασβέστιο. Εφόσον δεν τα περιέχει, το σώμα μας θα αντλήσει από τα δικά του αποθέματα (οστά, δόντια, μαλλιά και νύχια), που σταδιακά οδηγεί σε έλλειψη μεταλλικών στοιχείων: μείωση της οστικής πυκνότητας, ευθραυστο σμάλτο, τριχόπτωση.
Πρέπει να γνωρίζεις ότι η ζάχαρη υπάρχει σχεδόν παντού. Όσο ένα προϊόν δεν φέρει την ένδειξη «χωρίς ζάχαρη», είναι πιθανό να περιέχει ζάχαρη. Για να καταλάβεις πόσο δύσκολο είναι να της ξεφύγεις: ακόμη και το κοινό αλάτι μπορεί να περιέχει ζάχαρη, όπως και ορισμένες οδοντόκρεμες. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να διαβάζουμε προσεκτικά τις ετικέτες των προϊόντων που αγοράζουμε, γιατί:
«… Οι βιομηχανίες είναι ευρηματικές· για την ίδια οικογένεια ουσιών, στη συγκεκριμένη περίπτωση τη ζάχαρη ή τη γλυκιά γεύση, χρησιμοποιούν πολλούς διαφορετικούς όρους, εκμεταλλευόμενες την άγνοια του καταναλωτή: ζάχαρη, σακχαρόζη, γλυκόζη, σιρόπι γλυκόζης, ιμβερτοποιημένη ζάχαρη, φρουκτόζη, σιρόπι δημητριακών, μέλι…»
Απόσπασμα από το βιβλίο «Η ζάχαρη ή η ζωή» του Bruno Kleiner.
Η επιτυχής απεξάρτηση από τη ζάχαρη είναι δύσκολη και απαιτεί να περάσουμε από μια περίοδο αποτοξίνωσης, κατά την οποία μπορεί να εμφανιστούν σωματικές και συναισθηματικές διαταραχές, όπως σωματική αδυναμία, δυσκολία συγκέντρωσης, αποθάρρυνση, θλίψη, διάφοροι πόνοι κ.ά. Τα συμπτώματα διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο και μπορεί να διαρκέσουν αρκετές εβδομάδες. Κάθε μία από αυτές τις αισθήσεις κρατά από 24 έως 48 ώρες. Είναι μια δύσκολη φάση που χρειάζεται να ξεπεραστεί, αλλά μόλις τα καταφέρεις, μπαίνεις στον δρόμο της ελευθερίας.
Πώς μπορούμε λοιπόν, να πετύχουμε;
Είναι σημαντικό να επιλέξεις πότε θα ξεκινήσεις την αποτοξίνωση, ώστε να αποφύγεις όσο γίνεται το επιπλέον στρες και να αυξήσεις τις πιθανότητες επιτυχίας. Για παράδειγμα, μπορείς να εκμεταλλευτείς την ηρεμία των διακοπών σου για να ξεκινήσεις.
Κάνε ξεκαθάρισμα στα ντουλάπια και στα αποθέματα τροφίμων σου. Πέτα ή χάρισε όλα τα γλυκά και τα αλλοιωμένα, επεξεργασμένα τρόφιμα.
Εξίσου σημαντικό για να μειώσεις δραστικά την κατανάλωση γλυκών είναι να αλλάξεις τρόπο ζωής και να ξεκινήσεις τη διατροφική αλλαγή προσθέτοντας τρόφιμα αντί να τα αφαιρείς. Έχω αναπτύξει αυτά τα θέματα αναλυτικά σε δύο προηγούμενα άρθρα: «Εξαρτήσεις: πώς να απελευθερωθούμε;» και «Τips & tricks για μια ήπια μετάβαση σε μία φυτική διατροφή».
Ελπίζω αυτά τα άρθρα να σου φανούν χρήσιμα. Μη διστάσεις να επικοινωνήσεις μαζί μου με προσωπικό μήνυμα, email, ή απλώς αφήνοντας ένα σχόλιο κάτω από το άρθρο. Θα χαρώ πολύ να σε διαβάσω — η γνώμη σου είναι πολύτιμη!
Καλωσήρθες στον κόσμο μου!
Είμαι η Λένα. Μου αρέσει να παρατηρώ και να πειραματίζομαι με τις συνήθειες και την καθημερινότητά μου. Εδώ θα βρείς πληροφορίες για ένα εναλλακτικό τρόπο ζωής, διατροφής, καθώς και συμβουλές πρόληψης με σκοπό την ευεξία.
